سرخپوستی که روشنفکرها دوستش دارند!

سینماپرس-گروه هنرمندان: نهم ژوئن سال‌روز تولد جانی دپ بازیگر نقش‌های متفاوت سینمای هالیوود به ویژه فیلم‌های کمدی-موزیکال تیم برتون است. نقش‌هایی عمیقا انسانی که بیش از پیش گفته‌اش را در مورد خودش اثبات می‌کند : جانی دپ در درونش یک سرخ‌پوست است!

به گزارش سینماپرس، نهم ژوئن سال‌روز تولد جانی دپ بازیگر نقش‌های متفاوت سینمای هالیوود به ویژه فیلم‌های کمدی-موزیکال تیم برتون است. نقش‌هایی عمیقا انسانی که بیش از پیش گفته‌اش را در مورد خودش اثبات می‌کند: جانی دپ در درونش یک سرخ‌پوست است! به همین مناسبت بر زندگی، آثار و نقش هایش مروری داشته‌ایم.

سرخپوستی زیر پوست یک بازیگر
جان کریستوفر دپِ دوم در ۹ ژوئن ۱۹۶۳ در کنتاکی آمریکا به دنیا آمد. پدرش سنیور جان کریستوفر دپ مهندس شهرسازی و مادرش بتی سو ولز یک پیشخدمت بود. او یک برادر به نام دنیل دارد که رمان نویس است و دو خواهر به نام‌های «دبی» و «کریستی» -که اکنون مدیر شخصی‌اش است- دارد. خانواده او از مهاجران فرانسوی پروتستان بودند که در حدود سال ۱۷۰۰ در ویرجینیا ساکن شدند. جانی دپ گمان می‌کند که یک سرخ‌پوست است و در سال ۲۰۱۱ عنوان کرد:«فکر می‌کنم کمی در درونم سرخ‌پوست هستم. مادر مادربزرگم کمی سرخ‌پوست بود و در چروکی بزرگ شد. اهل کنتاکی بودنم نیز با این قضیه جور در می‌آید. آنجا پر از چروکی و سرخ‌پوست است.»
خانوادهٔ او در دوران کودکیش اغلب نقل مکان می‌کردند به طوری که او و برادر و خواهرانش در بیش از ۲۰ مکان مختلف زندگی کرده‌اند و در نهایت در سال ۱۹۷۰ در فلوریدا ساکن شدند. در سال ۱۹۷۸ والدینش از هم جدا شدند. مادرش سپس با «رابرت پالمر» ازدواج کرد. او همیشه از رابرت پالمر به عنوان «الهام بخش من» یاد می‌کند.
او در کودکی‌اش به خاطر استرس ناشی از رو به رو شدن با مشکلات خانوادگی دست به خودآزاری می‌زد و هفت یا هشت اثر زخم به جا مانده از آن زمان دارد. طی مصاحبه‌ای که در سال ۱۹۹۳ داشت، عنوان کرد:«بدن من نوعی مجله‌است. مانند کاری که سربازها می‌کنند، هر خالکوبی معنی خاصی دارد، چه می‌خواهد توسط خودت با چاقو صورت گرفته باشد یا توسط یک هنرمند این رشته. »
وقتی ۱۲ سالش بود مادرش به او یک گیتار هدیه داد و او شروع به نواختن در گاراژ راک‌های مختلف کرد. یک سال پس از جدایی والدینش، دبیرستان را رها کرد تا نوازنده راک شود. دو هفته بعد سعی کرد به مدرسه بازگردد اما مدیر به او گفت که دنبال رویایش برود و موسیقیدان شود. او با گروه «بچه‌ها» شروع به نواختن کرد. این گروه موفقیت محلی نسبتا کمی را تجربه کرد. اعضای گروه «بچه‌ها» برای دستیابی به قراردادی برای ضبط موسیقی راهی لس آنجلس شدند و نام گروه را به «روش شش اسلحه» تغییر دادند ولی پیش از ضبط آهنگ، گروه مذکور متلاشی شد. او بلافاصله به گروه راک سیتی انجلز پیوست و در نوشتن آهنگ «مری» همکاری کرد. که در اولین اجرای این باند برای شرکت نشر گفن رکوردز با نام «اندوه مرد جوان» ثبت شد.
در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۳ با «لوری آن آلیسون» خواهر خواننده و نوازندهٔ باس گروه ازدواج کرد. در دوران تأهل، همسرش به چهره‌پردازی می‌پرداخت در حالی که او به انواع شغل‌های عجیب و غریب اشتغال داشت، از جمله این شغل‌ها می‌توان به بازاریابی از راه دور برای فروش خودکار اشاره کرد. همسرش او را به نیکولاس کیج معرفی کرد و کیج به او پیشنهاد کرد تا وارد عرصه بازیگری شود. او و همسرش در سال ۱۹۸۵ از هم طلاق گرفتند. سپس سر صحنهٔ فیلم کوتاه «احمق‌ها» با «شرلین فن» آشنا و نامزد شد. جانی دپ و شرلین فن برای فیلم «تراشین» در سال ۱۹۸۶ تست دادند و هر دو پذیرفته شدند. کارگردان فیلم جانی دپ را به عنوان ستاره اصلی برگزید. این نقش دومین نقش اصلی او محسوب می‌شد. اما بعدا تهیه کننده فیلم با انتخاب کارگردان مخالفت و او را رد کرد.
او سال ۱۹۹۸ در زمان فیلمبرداری «دروازه نهم» با «ونسا پارادی» بازیگر و خوانندهٔ فرانسوی ملاقات کرد و نامزدی‌شان تا به حال دوام داشته‌است. جانی و ونسا دو فرزند دارند: دختری به نام «لیلی رز ملودی دپ» متولد ۲۷ می‌۱۹۹۹ و پسری به نام «جان کریستوفر «جک» دپ سوم» متولد ۹ آوریل ۲۰۰۲. «لیلی رز» که به بیماری سختی مبتلا شده بود در سال ۲۰۰۷ بهبود یافت. بیماری او نوعی عفونت باکتری اشرشیا کلای بود که نزدیک بود منجر به از کار افتادن کلیه‌هایش شود و باعث شد که مدتی طولانی در بیمارستان بستری شود. جانی دپ برای تشکر از «بیمارستان بزرگ خیابان اورموند»، در نوامبر ۲۰۰۷ لباس کاپیتان جک اسپرو را پوشید و ۴ ساعت برای بچه‌های بیمار کتاب داستان خواند و سال ۲۰۰۸ حدود ۲ میلیون دلار به بیمارستان کمک کرد.
او گفته‌است: « پدر بودن پایه و اساس محکمی در زندگی، کار و همه چیز است. نمی‌توانی عشق عمیقی را که نسبت به بچه‌ها به وجود می‌آید تصور کنی. پدر شدن من یک تصمیم نبود، بخشی از مسیر شگفت انگیز زندگی بود. قسمت و سرنوشت بود. » معروف است که او درمورد تولد اولین فرزندش می‌گوید: «تا ۲۷ مه ‌۱۹۹۹ هر آنچه که انجام داده بودم یک جور خیال باطل بود، بودن بدون زندگی کردن. و سرانجام تولد دخترم به من زندگی بخشید. »
خانوادهٔ دپ در خانه‌ای درشهر مودون در حاشیه پاریس، خانه‌ای در لس آنجلس، جزیره‌ای در باهاما (جزیره‌ای که جانی آن را خریده‌است) و ویلایی در شهر کوچکی در۲۰ کیلومتری سنت تروپز در جنوب فرانسه زندگی می‌کنند. او همچنین یک باغ انگور در همین شهر دارد.
سال ۲۰۱۱ از فرانسه به آمریکا بازگشت چون فرانسه از او خواسته بود که ساکن دائمی آن کشور شود و در این صورت او مجبور می‌شد به هر دو کشور(آمریکا و فرانسه) مالیات پرداخت کند.
جانی دپ به خاطر لباس‌های جین پاره‌ای که می‌پوشد معروف است. سال ۲۰۱۰ مجله «جی کیو» دپ را به عنوان یکی از ۲۵ مرد خوش لباس معرفی کرد.
۸ اکتبر ۲۰۱۰ جانی دپ به دنبال دریافت نامه‌ای از دانش آموز یک مدرسهٔ ابتدایی در نزدیکی محل فیلمبرداری «دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته» در جنوب شرق لندن که برای شورش در کلاس از کاپیتان جک اسپرو کمک خواسته بود، لباس کاپیتان جک اسپرو را پوشید و به آن مدرسه رفت. او به همراه چند تن از دیگر بازیگران برای بچه‌ها به مدت ۱۵ دقیقه نمایش اجرا کرد و در آخر برای دختر ۹ ساله‌ای که نامه را نوشته بود توضیح داد که شورش او را به دردسر می‌اندازد.
او در این باره گفته است: صادقانه بگویم من جایزه را موثر می‌دانم. ولی جوایز برای من به این اندازه ارزش ندارند که یک پسر بچه ده ساله را ببینم که می‌گوید من عاشق کاپیتان جک اسپارو هستم... این برای من جادویی و سحرانگیز است!
در سال ۲۰۰۳ اظهار نظر جانی دپ دربارهٔ آمریکا در مجله آلمانی «استرن» چاپ شد: «آمریکا گنگ است. مثل یه توله سگ گنگ و لال که دندان‌های بزرگی دارد و می‌تواند گازت بگیرد و به تو صدمه بزند. دختر من چهار سالش است و پسرم یک سال دارد. دوست دارم آنها آمریکا را مثل یک اسباب بازی شکسته ببینند. دلم می‌خواهد آن را بررسی کنند این ور و آن ورش کنند و بعد هم ترکش کنند و بروند. » اما جانی بعدا گفت که مجله اشتباه نقل قول کرده‌است و این نقل قول از متن برداشته شده و استرن داستان را به میل خودش نوشته‌است.

شخصیت‌های دوستدار تنهایی
جانی دپ نقش اصلی سریال تلویزیونی خیابان جامپ شماره ۲۱ را برای شبکه رسانه‌ای فاکس در سال ۱۹۸۷ بازی کرد. او به این علت بازی در این فیلم را پذیرفت تا بتواند با «فردریک فورست» که الهام بخش او بوده است هم بازی شود. نقش مکمل او، «سل جنکو» دوست قدیمی‌اش بود که در نقش خدمتکاری به نام «بلوفیش» بازی کرد. موفقیت این سریال، او را به یک بازیگر محبوب نوجوانان در اواخر دههٔ ۸۰ تبدیل کرد. اما با این وجود مدتی بعد احساس کرد که مجبور به بازی در این نقش شده‌است و پس از آن تصمیم گرفت فقط در فیلم‌هایی که احساس می‌کند مناسب اوست بازی کند.
نقش‌های فیلم اولین نقش اصلی جانی دپ در فیلم ترسناک و کلاسیک «کابوسی در خیابان الم» (۱۹۸۴) بود. او نقش دوست قهرمان فیلم، «نانسی تامپسون» و یکی از قربانیان «فردی کراگر» را بازی کرد. او اولین گزینهٔ کارگردان برای ایفای نقش یک اسکیت باز آمریکایی در فیلم درام تراشین محصول سال ۱۹۸۶ بود، اما بعدا توسط تهیه کننده فیلم کنار گذاشته شد. 
همچنین در این سال در نقش دوم فیلم جوخه به کارگردانی الیور استون ظاهر شد. با دیدن جانی دپ در «بچه ننه» بسیاری جذب اجرایش شدند. ولی معدودی اظهار داشتند که این مرد جوان یکی از عالیترین بازیگران و ستارگان نسلش خواهد شد. همه نمی توانستند از گستره پتانسیل ،هیجانات و شخصیت پردازی اش آگاه شوند. حدود پنج سال پس از بچه ننه او را در «دون ژوان مارکو» جفت مارلون براندو و نه کمتر از او وصف کردند. در سال ۱۹۹۰ در فیلم ادوارد دست قیچی به کارگردانی تیم برتون بازی کرد که موفقیت فیلم به ارتباط طولانی مدت آن دو انجامید و آینده حرفه‌ای جانی دپ را تحت تاثیر قرار داد.
پرسونای دست قیچی با بافتی محکم تر در دو فیلم سال 1993 در «بنی و جون» و «چه چیز گیلبرت گریپ را می‌خورد؟» گسترش یافت. جانی دپ هم فکرترین کارگردان خود را به غیر از برتون یافته بود. لاسه هالستروم فیلم سازی بود که با حس ظریف دپ جفت و جور در می‌آمد.
سه فیلم کاگردانی شده در 1994 و 1995 اجراهای شگفت آوری را بدون هیچ خیانتی به کیفیت و ارزشی پرسونای اولیه اش در بر دارد. آخرین فیلم این دسته لحظه ای از زمان فیلم ابلهانه و ظاهر قریبی است که ارزش استعداد دپ را ندارد.
در سال ۱۹۹۸ جانی دپ، که طرفدار و دوست قدیمی نویسنده‌ای به نام «هانتر اس تامپسون» بود در فیلم «ترس و نفرت در لاس وگاس» که بر اساس رمانی به همین نام از تامپسون ساخته شد، بازی کرد. در سال ۲۰۰۸ راوی فیلم مستند «گونزو:زندگی و کار دکتر هانتر اس تامپسون» بود. او بیشتر هزینه‌های مراسم یادبود دکتر تامپسون را پرداخت. او این مراسم را با آتش‌بازی و شلیک خاکستر تامپسون با توپ در اسپن، کلرادو، جایی که دوستش زندگی می‌کرد، کامل کرد. کار بعدی جانی دپ از آثار تامپسون فیلم «خاطرات عجیب و غریب» بود که در سال ۲۰۱۱ اکران شد که از یکی از رمان‌های تامپسون اقتباس شده بود.
منتقدین نقش‌های جانی دپ را «شخصیت‌های دوستدار تنهایی» توصیف کرده‌اند. دپ این دوره از حرفه اش را پر از «شکست‌های تعریف شده از طرف استودیوها» و «فیلمهایی که برای گیشه مثل سم بودند» ذکر کرده‌است. اما او فکر می‌کند استودیوها هرگز فیلم‌ها را درک نکردند و بازاریابی خوبی نداشتند. جانی دپ نقش‌هایی را که جالب دانسته انتخاب کرده‌است نه نقشهایی که فکر می‌کرده پرفروش خواهند بود.
فیلم سال ۲۰۰۳ کمپانی والت دیزنی، «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه» یک موفقیت بزرگ برای او بود. او، نقش کاپیتان جک اسپرو، دزد دریایی جذاب و مودب با راه رفتنی کج و خاص را ایفا کرد که بسیار مورد ستایش قرار گرفته‌است. مدیران کمپانی والت دیزنی در ابتدا دربارهٔ موفقیت این نقش تردید داشتند اما با اکران عمومی فیلم، این شخصیت در بین مردم محبوبیت زیادی پیدا کرد. طبق نظرسنجی شرکت فندنگو (شرکت فروش بلیط سینما) نقش کاپیتان جک اسپرو بیشترین جذابیت را برای مخاطبان داشته‌است. کارگردان فیلم گور وربینسکی گفته‌است که این شخصیت، بسیار شبیه به شخصیت خود جانی دپ است اما دپ عنوان کرد که این شخصیت را از «کیت ریچاردز» گیتاریست گروه رولینگ استونز الگو برداری کرده‌است.
او در سال ۲۰۰۴ نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای ایفای نقش جی ام بری، نویسندهٔ اسکاتلندی در فیلم «در جستجوی سرزمین خیالی» شد. پس از آن، در نقش ویلی وانکا در فیلم «چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی» (۲۰۰۵) ظاهر شد که موفقیت زیادی در گیشه کسب کردو او بخاطر ایفای این نقش نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی شد.
جانی دپ به نقش کاپیتان جک اسپرو در «دزدان دریایی کارائیب: صندوق مرد مرده» برگشت که در ۷ ژوئیه ۲۰۰۶ اکران شد و ۱۳۵٫۵ میلیون دلار در سه روزاول اکران در آمریکا فروش کرد و رکورد فروش گیشه را در بالاترین فروش آخر هفته شکست. «دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان» هم در ۲۴ مه ‌۲۰۰۷ اکران شد. دپ گفته‌است: «کاپیتان اسپرو بخش بزرگی از من است» و او می‌خواهد که این نقش را در سری‌های بعد هم بازی کند. همچنین او صداپیشهٔ کاپیتان اسپرو در بازی کامپیوتری «دزدان دریایی کارائیب: افسانه جک اسپرو» بوده‌است.
استعداد چشمگیر شمشیربازی جانی دپ که برای نقش کاپیتان اسپرو پیشرفت کرد، در فیلم مستند «بازپس گرفتن شمشیر» برجسته شد. در این فیلم، استاد شمشیرزنی «باب اندرسون» تجربیاتش را به او در طراحی حرکات شمشیرزنی برای فیلم «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه» می‌آموخت.
جانی دپ برای ایفای هنرمندانهٔ نقش سوئینی تاد در فیلم ترسناک و موزیکال «سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت» به کارگردانی تیم برتون، برندهٔ «جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی» شد. او در مراسم اهدای جوایز از انجمن مطبوعات خارجی هالیوود تشکر کرد و از تیم برتون برای اعتماد زیاد و پشتیبانی اش تقدیر کرد.
در سال ۲۰۰۹ جانی دپ به همراه جود لا و کالین فارل در قسمت‌های باقی مانده از نقش هیث لجر در فیلم تخیلات دکتر پارناسوس که به دلیل مرگ ناگهانی‌اش ناتمام مانده بود، بازی کرد. هر سه بازیگر دستمزدشان را به ماتیلدا، دختر هیث لجر دادند.
او در نقش کلاهدوز دیوانه در فیلم «آلیس در سرزمین عجایب» به کارگردانی تیم برتون بازی بسیار درخشانی ارائه کرده‌است و صداپیشهٔ نقش رنگو در فیلم «رنگو» به کارگردانی «گور وربینسکی» بوده‌است. فیلم رنگو برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم پویانمایی آکادمی اسکار در سال ۲۰۱۲ شد و «گور وربینسکی» در مراسم اسکار از جانی دپ تشکر کرد.
در سال ۲۰۱۱ جانی دپ به نقش کاپیتان جک اسپرو در فیلم «دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته» برگشت. این فیلم در اولین هفته اکران در سطح جهانی ۳۴۶٫۴ میلیون دلار در گیشه فروش کرد و رکورد زد.

پدرخوانده نقش‌های تیم برتون
او با تیم برتون کارگردان سینما و دوست صمیمی‌اش در ۸ فیلم همکاری کرده‌است. اولینش ادوارد دست قیچی (۱۹۹۰) است که در آن نقش ادوارد، اختراع جدید مخترعی عجیب وغریب را بازی کرده‌است. ادوارد در ظاهر انسان است اما به دلیل مرگ ناگهانی سازنده‌اش به جای دستانش قیچی دارد. در این فیلم وینونا رایدر و وینسنت پرایس نقش‌های مقابل او را ایفا کرده‌اند. در چندین نقد، ادوارد دست قیچی یکی از بهترین فیلم‌های برتون معرفی شده‌است.
او دربارهٔ نقش ادوارد گفته‌است: « من عاشق ادوارد دست قیچی بودم چون هیچ چیز بدبینانه، خسته کننده و ناپاکی در مورد او وجود نداشت. به یاد دارم وقتی برای آخرین بار برای نقش ادوارد گریم می‌شدم، به خودم در آینه نگاه کردم و با خودم فکر کردم که من دارم با ادوارد خداحافظی می‌کنم و از این فکر ناراحت شدم. اما در واقع فکر می‌کنم همهٔ نقش‌هایم هنوز یک جوری وجود دارند. » 
همکاری بعدی آنها فیلم «اد وود»(۱۹۹۴) بود. که جانی دپ نقش اد وود، فیلمسازی که بعضی وقت‌ها از او به عنوان «بدترین کارگردان تاریخ» نام می‌برند را بازی کرده‌است. دپ دربارهٔ این فیلم بعدا گفت:«فقط با شنیدن ۱۰ دقیقه دربارهٔ پروژه آن را قبول کردم.» آن زمان او از فیلم و فیلمسازی ناامید بود. این نقش برای او شانس داشتن زمانی لذت بخش را فراهم کرد. او در این باره گفته‌است: «کار با کالسکهٔ کروکی عشق من به بازیگری را دوباره جوان کرد.»
اد وود به همراه دون ژوان دومارکو و گیلبرت گریپ ممتازترین نقش‌هایی است که دپ در آنها بسیار دور رفته است. اد وود را تیم برتون دوباره پیوند داد و آن‌ها با همکاری یکدیگر شخصیتی را رشد دادند که پرسونای دست قیچی را هم بزرگ می‌کرد و هم توسعه می‌داد. در ادوود برتون دپ مضحک، رقت آور، غم انگیز در عین حال به طرز عجیبی الهام بخش است. دون ژوان دوماکوی دپ در برخی مسیرها کاملا با اد وودش به طور قابل توجهی به همان اندازه جسورانه است. دون ژوان دپ به وسیله تقابل با دون جیوانی حدودی گیج کننده است که قراردادهای فرهنگی دست و پاگیر را زیر پا می‌گذارد. او در آن واحد هم قهرمان و هم ضد قهرمان اپرا است. دون ژوان دپ با اد وود از این جهت متفاوت است که او قربانی توهم است. او حقیقتا زندگی مردم را تغییر می‌دهد. این فیلم به زیباترین شکل پایه‌های اساسی جذابیت و پیچیدگی پرسونا، تقاضای آشکار و قوی ترکیب شده با زنانگی بنیادی بالقوه بسیار زیاد آشکار می‌کند.
جانی دپ در افتتاحیه نمایش «دشمنان مردم در پاریس»(۲۰۰۹)تهیه کننده، اسکات رودین، زمانی عنوان کرد:«در واقع جانی دپ در تمام فیلم‌هایش تیم برتون را بازی می‌کند.»
همکاری بعدی جانی دپ با تیم برتون فیلم اسلیپی هالو (۱۹۹۹) بود. این فیلم داستانی ماورائی دارد و هنرنمایی دیگری از جانی دپ در نقش «ایکابد کرین»، کارآگاهی علاقه مند به تحقیقات جرم شناسی است. نقش مقابل او را کریستینا ریچی ایفا کرده است. اسلیپی هالو نشان دهندهٔ مبارزهٔ تیم برتون با سیستم استودیو هالیوود بود. جانی دپ برای این نقش از آنجلا لنسبری، رادی مک دوال و بیسیل راتبون الهام گرفته بود. او گفته‌است: «من همیشه ایکابد را شخصیتی حساس و شکننده که شاید کمی بیش از حد در تماس با شخصیت زنانه درونی خود است، مثل دختربچه‌ای که ترسیده، تصور می‌کردم»
او دیگر با تیم برتون همکاری نکرد تا اینکه سال ۲۰۰۵ در چهارمین همکاری‌اش با برتون، در فیلم «چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی» در نقش ویلی وانکا ظاهر شد. او مدل مو این شخصیت را از «آن وینتور» الگو برداری کرد. فیلم فروش موفقیت آمیزی داشت و نقدهای مثبتی بر آن شد. جین وایلدر که نقش ویلی وانکا را در نسخهٔ پیشین فیلم، محصول ۱۹۷۱، به تصویر کشیده بود، نسخهٔ جدید فیلم را مورد انتقادی تند قرار داد.
انیمیشن عروس مرده پنجمین همکاری او با تیم برتون است که جانی دپ در آن صداپیشهٔ شخصیت «ویکتور ون دورت» بوده‌است. این انیمیشن سپتامبر ۲۰۰۵ به دنبال فیلم «چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی» که ماه ژوئیه اکران شده بود، روی پرده سینما رفت.

او سپس به خاطر نقش آفرینی هنرمندانه در فیلم موزیکال و ترسناک «سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت» (۲۰۰۷) برندهٔ دومین جایزهٔ بزرگ خود یعنی «جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی» و برای سومین بار نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. او همچنین برای این فیلم «برندهٔ جایزه بهترین نقش منفی» از جوایز سینمایی ام‌تی‌وی در سال ۲۰۰۸ و «برندهٔ جایزه ملی فیلم انگلیس» شد. در سال ۲۰۰۰ ابتدا تیم برتون یک اجرای ضبط شده موسیقی فیلم که مربوط به سال ۱۹۷۹ می‌شد را به او داد. اگرچه جانی دپ به ژانر موزیکال علاقه نداشت اما کم کم نسبت به داستان فیلم علاقه مند شد. او گفته‌است که برای این نقش از پیتر لری در فیلم «عشق دیوانه» (۱۹۳۵) الهام گرفته‌است. دپ آوازهای این شخصیت را در زمان فیلم برداری «دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان» تمرین می‌کرد. با اینکه او در گروه‌های موسیقی فعالیت کرده بود اما در ابتدا مطمئن نبود که بتواند آوازهای «استفن ساندهیم» را اجرا کند. او نسخه‌های نمایشی را ضبط و با بروس ویتکین تمرین می‌کرد تا بتواند آوازهایش را بدون یک مربی آواز حرفه‌ای به درستی شکل دهد.
«کریس نشاویتی» در نقدش در مجله «تفریحات هفتگی» به این فیلم نمرهٔ A منفی داده‌است و بیان کرد:«بالا و پایینی صدای دپ هنگام آواز خواندن باعث تحیر می‌شود و با خودت فکر می‌کنی که او دیگر چه مهارت‌هایی دارد که نشان نداده‌است. دیدن دپ در نقش آرایشگری که با تیغ کار می‌کند تو را یاد ۱۸ سال پیش می‌اندازد که ادوارد دست قیچی به سرعت درختان را به شکل‌های مختلف در می‌آورد. و اگر تیم برتون و جانی دپ با هم آشنا نمی‌شدند ما همه این زیبایی‌های عجیب را از دست می‌دادیم».
همکاری بعدی جانی دپ با تیم برتون فیلم «آلیس در سرزمین عجایب» (۲۰۱۰) بود که در نقش کلاهدوز دیوانه بازی درخشانی را ارائه کرده‌است. در این فیلم هلنا بونهام کارتر، آن هاتاوی و آلن ریکمن با او همبازی بوده‌اند. او دربارهٔ این نقش گفته‌است:«کلاهدوز دیوانه شخصیت جذابی است. او دیوانه و غیر قابل پیش بینی است. بازی در نقش کلاهدوز دیوانه و جان بخشیدن به تخیل تیم مثل رویایی بود که به واقعیت پیوست. »
جدیدترین همکاری او با تیم برتون، فیلم کمدی-ترسناک «سایه‌های سیاه» است که غروب ۱۰ مه ‌۲۰۱۲ اکران شد. جانی دپ در این فیلم علاوه بر تهیه کنندگی، نقش اول فیلم یعنی خون‌آشامی ۲۰۰ ساله به نام «بارناباس کالینز» را نیز ایفا کرده‌است. دیگر بازیگران این فیلم هلنا بونهام کارتر، اوا گرین و میشل فایفر هستند.
جانی دپ با تیم برتون دوستی بسیار نزدیکی دارد و پدرخواندگی فرزندان او را به عهده گرفته‌است. او در مورد تیم برتون در مقدمه کتاب «برتون بر برتون» گفته‌است:
« درباره او دیگر چه می‌توانم بگویم؟ او برادر، دوست و پدر فرزندخوانده‌ام است. او بی نظیر و شجاع است. او کسی است که به خاطرش تا آخر دنیا می‌روم و به خوبی می‌دانم که او هم برای من همین کار را خواهد کرد. » 
هیچ چیز بی‌نهایت نیست
در سال ۲۰۰۴ جانی دپ شرکت فیلم‌سازی «اینفینیتم نیهیل» را برای پروژه‌هایی که خودش بازیگر و یا تهیه کنندهٔ آنهاست تاسیس کرد. نام این شرکت، لاتین و به معنای «هیچ چیز بینهایت نیست» است. جانی دپ مدیر عامل شرکت است و خواهرش «کریستی» امور اجرایی شرکت را بر عهده دارد.
اولین محصول این شرکت فیلم «خاطرات عجیب و غریب» بود که در سال ۲۰۱۱ تولید شد و از رمانی با همین نام نوشته «هانتر اس تامپسون» اتخاذ شده بود. نویسنده و کارگردان این فیلم «بروس رابینسون» است.
دپ دربارهٔ این فیلم گفته‌است:«خاطرات عجیب و غریب عمل کردن به قولی بود که به هانتر داده بودم. من این رمان را قبل از اینکه چاپ شود پیدا کردم. هانتر آن را در آرشیوش در زیرزمین گذاشته بود. از نثر زیبای آن متعجب شدم. نمی‌توانستم باور کنم که او در سن ۲۲ سالگی آن را نوشته‌است. با هم تصمیم گرفتیم که آن را به فیلم تبدیل کنیم. از اول این یک کار مشترک بود. حالا به قولم عمل کردم. »
فیلم بعدی این شرکت «هوگو» به کارگردانی مارتین اسکورسیزی در سال ۲۰۱۱ ساخته شد. این فیلم برندهٔ ۵ جایزه آکادمی اسکار در بخش‌های: بهترین جلوه‌های ویژه، بهترین تدوین صداگذرای، بهترین صداگذاری، بهترین فیلمبرداری و بهترین کارگردان هنری در سال ۲۰۱۲ شد. محصول بعدی این شرکت فیلم «سایه‌های سیاه» به کارگردانی تیم برتون است که ۱۰ مه ‌۲۰۱۲ اکران شد.


جادوی موسیقی
یکی از علاقه مندی‌های جانی دپ، موسیقی است. او از سن ۱۲ سالگی نواختن گیتار را شروع کرد. سپس به عنوان یک گیتاریست، از «گیتار اسلاید» برای نواختن آهنگ «ناپدید» در آلبوم «الان اینجا باش» (۱۹۹۷) برای گروه اوئیسیز و همچنین در آهنگ «نرو» استفاده کرد. او همچنین نوازنده گیتار آکوستیک در فیلم شکلات و آهنگ فیلم روزی روزگاری در مکزیکو بوده‌است. او دوست «شان مک گوان» خوانندهٔ گروه «پوگس» بود و در اولین آلبوم تک خوانی مک گوان با او همکاری کرد. او همچنین عضو گروه «پی» بود. او در کلیپ «وسیع پهناور» (۱۹۹۱) اثر تام پتی بازی کرده‌است. اخیرا در گروهی با عنوان p به نوازندگی می‌پردازد و در فیلم «شکلات» (۲۰۰۲) هم آهنگسازی کرده است. وی همچنین در کلیپ «آلیس» اثر آوریل لوین (۲۰۱۰) در نقش کلاهدوز دیوانه هنرنمایی کوتاهی داشت. 
او درباره تاثیر موسیقی عنوان کرده‌است:«هیچ چیزی مثل موسیقی نیست. هیچ چیزی مثل موسیقی چنین تاثیر عمیقی روی انسان نمی‌گذارد. موسیقی می‌تواند احساساتی را در ما به وجود آورد که قبلاً نمی‌دانستیم آن‌ها را داریم. این جادوی موسیقی روی صحنه، فیلم یا هرجای دیگر است. من عاشق موسیقی هستم. وقتی که کلمات نمی‌توانند احساسات ما را تحت تاثیر قرار دهند، موسیقی خیلی خوب این کار را انجام می‌دهد.»

موفقیت او از جهات مختلف در هالیوود معاصر، که به خشونت و جلوه‌های ویژه در فیلم‌هایی مشخص شده با اهمیت بسیاری به مردانگی شخصیت ستارگانی مانند استالونه و شوارتزینگر اشتهار دارد، عجیب به نظر می‌رسد. پرسونای او بر روی ملاطفت، حساسیت، آسیب پذیری و عاطفه به همان اندازه ظرافت جسمی متمرکز شده است. نقش‌هایی که ستایشگر تفکر و انسانیتند و یا با صراحت سیاهی زشتی را زشت‌تر به تصویر می کشند. شاید برای همین باشد که روشنفکرها جانی دپ را دوست دارند!

فیلم‌شناسی 

در جنگل 2014 (در نقش گرگ)

مردخای 2014 (در نقش مردخای)

۲۰۱۳ رنجر تنها (در نقش تانتو) 
۲۰۱۲ سایه‌های سیاه (در نقش بارناباس کالینز)
۲۰۱۲ خیابان جامپ شماره ۲۱ (در نقش تام هنسن)
۲۰۱۱ جک و جیل (در نقش خودش)
۲۰۱۱ خاطرات عجیب و غریب (در نقش پاول کمپ)
۲۰۱۱ دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته (در نقش کاپیتان جک اسپرو )
۲۰۱۱ رنگو (صداپیشه رنگو )
۲۰۱۰ توریست (در نقش فرانک توپلو/الکساندر پیرس)
۲۰۱۰ آلیس در سرزمین عجایب (در نقش کلاهدوز دیوانه)
۲۰۰۹ تخیلات دکتر پارناسوس (در نقش تونی)
۲۰۰۹ دشمنان مردم (در نقش جان دلینجر)
۲۰۰۷ سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت (در نقش سوئینی تاد/بنجامین بارکر)
۲۰۰۷ دزدان‌دریایی کارائیب: پایان جهان (در نقش کاپیتان جک اسپرو)
۲۰۰۶ دزدان دریایی کارائیب: صندوق مرد مرده (در نقش کاپیتان جک اسپرو)
۲۰۰۵ عروس مرده (صداپیشهٔ ویکتور ون دورت)
۲۰۰۵ چارلی و کارخانه شکلات‌سازی (در نقش ویلی وانکا)
۲۰۰۴ افسار گسیخته جان. ویلموت-دومین (در نقش کنت راچستر)
۲۰۰۴ پنجرهٔ مخفی (در نقش مورت رینی)
۲۰۰۴ در جستجوی سرزمین خیالی (در نقش جی. ام. بری)
۲۰۰۴ خوشبختی تا ابد (در نقش لینکن)
۲۰۰۳ دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه (در نقش کاپیتان جک اسپرو)
۲۰۰۳ روزی روزگاری در مکزیکو (در نقش شلدن سندز)
۲۰۰۱ ضربه جورج (در نقش جانگ)
۲۰۰۱ مردی که گریست (در نقش سزار)
۲۰۰۱ جهنمی فردریک (در نقش آبرلین)
۲۰۰۰ قبل از پایان شب (در نقش ویکتور بن بن)
۲۰۰۰ شکلات (در نقش روکس)
۱۹۹۹ همسر فضانورد (در نقش اسپنسر آرماکوست)
۱۹۹۹ اسلیپی هالو (در نقش ایکابد کرین)
۱۹۹۹ دروازهٔ نهم (در نقش دین کورسو)
۱۹۹۸ لس آنجلس بدون نقشه (در نقش خودش/ ویلیام بلیک) 
۱۹۹۸ ترس و نفرت در لاس‌وگاس (در نقش رائول دوک)
۱۹۹۷ شجاع (در نقش رافائل)
۱۹۹۷ دنی براسکو (در نقش دونی براسکو/جوزف دی پیستن)
۱۹۹۶ مرد کن (در نقش خودش)
۱۹۹۵ دون خوان دی مارکو (در نقش دون خوان/جان دی مارکو)
۱۹۹۵ مرد مرده (در نقش ویلیام بلیک)
۱۹۹۵ آخرین لحظه (در نقش جن واتسون)
۱۹۹۴ اد وود (در نقش ادوارد دی وود)
۱۹۹۳ رویای آریزونا (در نقش اکسل بلکمر)
۱۹۹۳ بنی و جون (در نقش سم)
۱۹۹۳ چه چیزی گیلبرت گریپ را می‌خورد؟ (در نقش گیلبرت گریپ)
۱۹۹۱ فردی مرده:آخرین کابوس نوجوانی در برنامهٔ تلویزیونی 
۱۹۹۰ ادوارد دست‌قیچی (در نقش ادوارد)
۱۹۹۰ بچه ننه (در نقش بچه ننه)
۱۹۸۶ جوخه (در نقش گیتر لرنر)
۱۹۸۶ آرام سوخته (در نقش دونی فلیچر)
۱۹۸۵ پناهگاه خصوصی (در نقش جک مارشال)
۱۹۸۴ کابوسی در خیابان الم (در نقش گلن لنتز)



جوایز

جایزه اسکار :
۲۰۰۸ نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد «سوئینی تاد» 
۲۰۰۵ نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد «در جستجوی سرزمین خیالی» 
۲۰۰۴ نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه»

جایزه بفتا :
۲۰۰۵ نامزد جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد «در جستجوی سرزمین خیالی» 
۲۰۰۴ نامزد جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه» 

جایزه گلدن گلوب :
۲۰۱۱ نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «آلیس در سرزمین عجایب» / نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «توریست» 
۲۰۰۸ برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «سوئینی تاد» 
۲۰۰۷ نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «دزدان دریایی کارائیب: صندوق مرد مرده» 
۲۰۰۶ نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی» 
۲۰۰۵ نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام «در جستجوی سرزمین خیالی»
۲۰۰۴ نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه» 
۱۹۹۵ نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «اد وود» 
۱۹۹۴ نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «بنی و جون» 
۱۹۹۱ نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی «ادوارد دست‌قیچی»

جایزه انجمن بازیگران نمایش :
۲۰۰۵ نامزد جایزه انجمن بازیگران نمایش برای نقش آفرینی درخشان «در جستجوی سرزمین خیالی» 
۲۰۰۴ برنده جایزه انجمن بازیگران نمایش /بازیگر مرد نقش اصلی برای نقش آفرینی درخشان «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه» 
۲۰۰۱ نامزد جایزه انجمن بازیگران نمایش برای نقش آفرینی درخشان «شکلات» 

جوایز منتخب نوجوانان :
۲۰۱۱ برنده جایزه بهترین بازیگر مرد اکشن «توریست» / نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد در ژانر تخیلی «دزدان دریایی کارائیب:سوار بر امواج ناشناخته» / برنده جایزه بهترین صداپیشه انیمیشن «رنگو»
۲۰۱۰ نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد در ژانر تخیلی «آلیس در سرزمین عجایب» 
۲۰۰۹ نامزد جایزه بهترین ستاره فیلم تابستان «دشمنان مردم»
۲۰۰۸ برنده جایزه بهترین نقش منفی «سوئینی تاد» 
۲۰۰۷ برنده جایزه بهترین بازیگر مرد بهترین فیلم ماجراجویی اکشن «دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان»
۲۰۰۶ برنده جایزه بهترین بازیگر کمدی «چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی» / برنده جایزه بهترین بازیگر مرد بهترین فیلم ماجراجویی اکشن «دزدان دریایی کارائیب: صندوق مرد مرده» 
۲۰۰۵ نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد در ژانر درام «در جستجوی سرزمین خیالی» 
۲۰۰۴ برنده جایزه بهترین جنگیدن «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه»(همراه با اورلاندو بلوم) / برنده جایزه بهترین دروغگو «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه»